Que signifie le verbe "défaillir"
Prononciation : dé-fa-llir, ll mouillées, et non pas dé-fa-yir
- Être en moins, faire défaut, manquer. Toutes choses commençaient à leur défaillir.
- Tomber en faiblesse, s'évanouir. Elle se sent défaillir. Je l'ai vue défaillir dans les bras de sa mère.
Comment conjuguer le verbe "défaillir"
Indicatif
| Présent |
|
|---|---|
| Imparfait |
|
| Futur simple |
|
| Passé simple |
|
| Passé composé |
|
| Plus-que-parfait |
|
| Futur antérieur |
|
| Passé antérieur |
|
Subjonctif
| Subjonctif présent |
|
|---|---|
| Subjonctif imparfait |
|
| Subjonctif passé |
|
| Subjonctif Plus-que-parfait |
|
Conditionnel
| Conditionnel présent |
|
|---|---|
| Conditionnel passé première forme |
|
| Conditionnel passé deuxième forme |
|
Impératif
| Impératif présent |
|
|---|---|
| Impératif passé |
|
Infinitif
| Infinitif présent |
|
|---|---|
| Infinitif passé |
|
Participe
| Participe présent |
|
|---|---|
| Participe passé composé |
|
| Participe passé |
|
Gérondif
| Gérondif présent |
|
|---|---|
| Gérondif passé |
|
Aller plus loin
Conjugaison
facturer
Prononciation : fa-ktu-réFabriquer.
Conjugaison
enfariner
Prononciation : an-fa-ri-néPoudrer de farine.
Conjugaison
recalfater
Prononciation : re-kal-fa-téCalfater de nouveau.
Conjugaison
fanfaronner
Prononciation : fan-fa-ro-néFaire des fanfaronnades.
Conjugaison
défavoriser
Prononciation : dé-fa-vo-ri-zéMettre en défaveur.
Conjugaison
refaçonner
Prononciation : re-fa-so-néDonner une nouvelle façon.
Aucun commentaire